Հարիֆի պես նստել-սպասում ենք, թե երբ է թուրքը գալու երկիր, այնինչ, թուրքը վաղուց երկրի ղեկին է ու չի սպասում, թե մենք երբ գլխի կընկնենք, այլ գործում է՝ քայլ առ քայլ հաջողելով իր ծրագիրը:
Սրան զուգահեռ՝ ընդդիմության տարբեր հոսանքներ (մի կենտրոնից կառավարվող) տպավորություն են ստեղծում, թե ամեն ինչ նորմալ է, նորմալ ճգնաժամ է, նորմալ հակապետական իշխանություն է, նորմալ սպառնալիքներ են, մրցակցենք, ով ավելի ուժեղ է՝ նա էլ կհաղթի ընտրություններին: Այս ավելի ուժեղի տակ հասկանալ՝ ով ավելի հպատակված է և ավելի հնազանդ է ենթարկվում վերևից իջնող հրահանգներին:
Այնինչ, երկրում հայկական քաոս է և թուրքական կառավարում:
Փակուղին խորանում է, քանի որ «օսմանյան կայսրությունը» արդեն ՀՀ-ում է:
Էլիզա Առաքելյան